Antoine de Saint-Exupéry
Als je grote mensen vertelt:"Ik heb een mooi huis gezien van roze stenen, met geraniums voor het raam en duiven op het dak..." kunnen ze zich dat huis niet voorstellen. Je moet zeggen: "Ik heb een huis van honderdduizend euro gezien." Dan roepen ze uit: "Wat mooi!"
Bijvoorbeeld, als je zegt:"Het bewijs dat de kleine prins heeft bestaan is dat hij betoverend was, dat hij lachte, en dat hij een schaap wilde. Als men een schaap wil, is dat een bewijs dat men bestaat."De planeet waar hij vandaan kwam was asteroide B 612," dan zullen ze overtuigd zijn en je met rust laten met hun vragen. Ze zijn zo. Je moet het hen niet kwalijk nemen. Kinderen moeten heel toegeeflijk zijn naar grote mensen.
Maar natuurlijk trekken wij, die het leven begrijpen, ons niets aan van cijfers! Ik was dit verhaal graag begonnen als een sprookje. Ik had graag gezegd: "Er was ooit een kleine prins die op een planeet leefde die nauwelijks groter was dan hijzelf en die een vriend nodig had..."
Voor degenen die het leven begrijpen, had dat veel echter geleken.Want ik wil niet dat men mijn boek luchtig leest. Ik heb zoveel verdriet terwijl ik deze herinneringen vertel.Het is alweer zes jaar geleden dat mijn vriend is vertrokken met zijn schaap. Als ik hem probeer te beschrijven, dan is dat om hem niet te vergeten. Het is triest om een vriend te vergeten. Niet iedereen heeft een vriend gehad.En ik zou zoals de grote mensen kunnen worden die zich alleen voor getallen interesseren.
Comments